|
|
Stacja 6: Święta Weronika ociera twarz Panu Jezusowi.
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
Oto Weronika – kobieta pełna odwagi. Wie
dobrze, że za udzielenie pomocy Skazańcowi grozi jej dwadzieścia pięć batów.
Wytrzyma. Ma w domu troje dzieci i męża i wie, że może i do nich trafić zemsta
najeźdźcy. Ale nie da się złamać i idzie do Chrystusa, by przyłożyć do Jego
twarzy swoja chustę i by choć trochę Mu ulżyć. Przebija się przez tłum i zbliża
się do Niego. Ociera Mu twarz. Zostaje sama na drodze. Żołnierze, zdziwieni jej
odwagą nawet nie myślą by ją karać. Ona stoi i patrzy na święty wizerunek, który
został na chuście. Widzisz, panie, dziewczynę, która biegnie z wiadomościami dla
powstańców między ruinami domów w płonącej Warszawie? Widzisz tę, która wciąga
rannego żołnierza do kanału? I tę, która przechowuje w piwnicy Żydówkę i jej
synka? Choć grozi za to śmierć całej jej rodzinie! One wszystkie mają wypisane w
swoich sercach Twój obraz! Przyjmij ich do siebie, Panie! Panie Jezu, daj nam
byśmy zawsze nosili w swoich sercach Twój obraz!
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
j |
|
Całkowita ilość zdjęć: 21 | Ostatnia aktualizacja: 24.02.10 11:35 | Pomoc |